နတ္ခ်စ္ဂါထာေတာ္

အဘိဓဇ အဂၢမဟာ သဒၵမၼေဇာတိကဘြဲ႕ တံဆိပ္ေတာ္ရ
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးဥတၲမသာရ ၏
နတ္ခ်စ္ဂါထာေတာ္


ေတာင္တန္းသာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ၾကီး ရြတ္ပြါးပုံ


" အို ေလာကေစာင့္ၾကပ္ နတ္မ်ားအေပါင္းတို႕ ၊ တရားနာလာၾက ကုန္ေလာ့ ။
ေတာေစာင့္နတ္ ၊ ေတာင္ေစာင့္နတ္ အေပါင္း ၊ ျမိဳ႕ေစာင့္နတ္ ၊ ရြာေစာင့္နတ္ အေပါင္း ၊ ႐ုကၡစိုး ၊ ဘုမၼစိုး ၊ အာကာသ စိုး နတ္အေပါင္း တို႕တရားနာ လာၾကကုန္ေလာ့ ။
ေျမေစာင့္နတ္ ၊ေရေစာင့္နတ္ ၊သာသနာေတာ္ ေစာင့္နတ္၊ သမုဒၵရာ ေစာင့္နတ္၊ ဝဠာဟက နတ္ ၊ ပဇၨဳန္ နတ္၊ စတုေလာက ပါလ နတ္၊ သိၾကား ၊ ျဗဟၼာ ၊ အသုရာ ၊ ယမာ အစ ရွိေသာ နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းတို႕ တရားနာလာၾကကုန္ေလာ့ ။
နဂါး ၊ ဂဠဳန္၊ ကုမၻန္ ၊ ယကၡိဳက္ အစ ရွိေဟာ ဥပါသကာ အေပါင္းတို႕ တရားနာလာၾကကုန္ေလာ့။
ဝိဇၨာ ၊ ေဇာ္ဂ်ီ ၊ တပသီ အစ ရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႕တရားနာလာၾကကုန္ေလာ့ ။
အို လူအေပါင္း ၊ နတ္အေပါင္း ၊ အပါယ္ေလးပါးသတၲဝါ အေပါင္းတို႕ အရားနာရန္ ဖိတ္ေခၚကုန္၏ ။
အကြၽႏု္ပ္ သည္ ေဝေနမ်ားစြာ သတၲဝါတို႕ ၏ခ်မ္းသာမႈ ကိုေရွး႐ႈ၍ ေကာင္းျမတ္ေသာ စိတ္ေစတနာ ျဖင့္ ကႆ
ပျမတ္စြာ ဘုရားရွင္သည္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ တစ္ဂါထာလွ်င္ အဖိုးတစ္သိန္း ထိုက္တန္သည့္ အလြန္တရာၾကားရ နာရ ခဲလွစြာေသာ " သတ သဟႆာ
ရဟ " ဂါထာေတာ္ ကို ရြတ္ဖတ္ သရဇၥ်ာယ္ ပါကုန္အံ့ ။ ေကာင္းမြန္႐ိုေသစြာ နာၾကားၾကကုန္ေလာ့ ။
တစ္ဂါထာလွ်င္ အဖိုးတသိန္းထိုက္တန္ ေသာ
သတသဟႆာရဟ အဖိုးတန္ နတ္ခ်စ္ဂါထာေတာ္မ်ား

၁။ သကိေဒဝ မဟာရာဇ ၊
သဗၻိ ေဟာတိ သမာဂေမာ ။
သာနံ ပါေလတိ သဂၤတိ ၊
နာ သဗၻိ ဗဟု သဂၤေမာ ။


( အေဆြေတာ္ မင္းျမတ္ … သူေတာ္ေကာင္းတို႕ႏွင့္တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါမွ်သာလွ်င္ အေၾကာင္းအခြင့္ၾကဳံ၍ ေပါင္းဆုံ မွီဝဲရေပ၏ ။ထို တစ္ၾကိမ္ မွ်ေပါင္းဆုံမွီဝဲ ရျခင္းသည္ ထိုထို အခြင့္ ၾကဳံ၍ ေပါင္းဆုံမွီဝဲရေသာ သူကို ေဘးရန္ မေႏွာက္ ခ်မ္းသာေရာက္ေအာင္ ကယ္မေစာက္ေရွာက္ ႏိုင္ပါေပ၏ ။)

၂။ သဗၻိ ေရဝ သမာေသထ ၊
သ ဗၻိ ကုေဗၺထ သ ႏၳဝံ ။
သတံ သဒၵမၼ မညာယ ၊
ေသေယ်ာ ေဟာတိ န ပါပိေယာ ။

( တရားကင္းကြာ သူယုတ္မာ တို႕ႏွင့္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေပါင္းဆုံမွီဝဲေသာ္လည္း ေဘးရန္ မေႏွာက္ ခ်မ္းသာေရာက္ေအာင္ မေစာင့္ေရွာက္ မကယ္မႏိုင္ေပ ။ အေဆြေတာ္ မင္းျမတ္…. ထို႕ေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္း တို႕ႏွင့္သာလွ်င္ ေပါင္းဆုံအျမဲ မွီဝဲ ဆည္းကပ္ရာ၏ ။ သူေတာ္ေကာင္း တို႕ႏွင့္ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ ျခင္း ကြၽမ္းဝင္ခ်ဥ္း ကပ္မႈ ကို ျပဳရာ၏ ။ ျပဳပါေလ ။ ဘုရား အစ ရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္း တို႕၏ ပစၥဳပ္ သံသာ ႏွစ္ျဖာ ၾကီးပြါး ခ်မ္းသာေၾကာင္း ပုည ကိရိယ ေဗာဓိ ပကၡိယ တရားေကာင္း ကို တစ္လုံးတစ္ပါဒ စ၍ ေကာင္းစြာ သိျမင္လာရသည္ ရွိေသာ္ တစ္ေန႕တစ္ျခား ၾကီးပြါး ခ်မ္းသာ ျမင့္ျမတ္လာႏိုင္ပါေလ၏ ။ဆုတ္ယုတ္ႏိုင္ၾကျခင္း အလွ်င္းပင္မရွိႏိုင္ေပ ။ )

၃။ ဇီရႏၲိ ေဝ ရာဇရထာ သုစိတၱာ ၊
အေထာ သရီရမၸိ ဇရံ ဥေပတိ ။
သတဥၥ ဓေမၼာ န ဇရံ ဥေပတိ ။
သေႏၲာ ဟေဝ သဗၻိ ပေဝ ဒယႏၲိ ။

(အေဆြေတာ္ မင္းျမတ္ ….မြမ္းမံျခယ္လွယ္၍ အဆန္းတၾကယ္ လွျပီခိုင္ခံ့ ကုန္ေသာ မင္းစီးရထား တို႕သည္ စင္စစ္ဧကန္ အမွန္ပင္ ေဟာင္းႏြမ္း ေဆြးေျမ့ တစ္ေန႕ေန႕ တြင္ ပ်က္စီး၍ သြားၾကရကုန္၏ ။ ထို႕အျပင္ ေကြၽးေမြး သုတ္သင္ ေန႕စဥ္ ႏွင့္အမွ် မြမ္းမံ ျခယ္သကာ တယုတယ ေစာင့္ေရွာက္ ၍ ေနၾကေသာ သူသူငါငါ ဤခႏၶာ ကိုယ္ ၾကီးသည္လည္း ျပဳျပင္ရင္း က အိုမင္းေဆြးေျမ့ တေရြ႕ ေရြ႕ ႏွင့္ ပ်က္စီး ၍ သြားရျမဲသာတည္း ။ ျပဳလည္း မျပဳ ၊ ျပင္လည္းမျပင္ ပင္ကိုယ္ျမဲတည္သူေတာ္ေကာင္း တို႕၏တရားျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ သည္ကား ပ်က္စီး ယို ယြင္း အိုမင္း ဆိတ္သုဥ္း ျခင္းသို႕ ကမၻာ လႊဲေဖာက္ ကပ္ေတြ ေပ်ာက္လည္း ဘယ္ေသာအခါ မွ် မေရာက္ႏိုင္ပါေခ် ။ဘုရား အစ ရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႕သည္ သူေတာ္ဥစၥာ ဘယ္ခါ မျပတ္ ထို နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာျမတ္ ကိုသာလွ်င္ စင္စစ္ဧကန္ အမွန္ပင္ ထုတ္ေဖာ္ ျမြက္ဟ ေျပာဆို ခ်ီးက်ဴးၾကေလ ကုန္၏ ။ )

၄။ နဘံ စ ဒူေရ ပထဝီ စ ဒူေရ၊
ပါရံ သမုဒၵႆ တ' ဒါဟု ဒူေရ ။
တေတာ ဟေဝ ဒူရ တရံ ဝဒႏၲိ ၊
သတဥၥ ဓေမၼာ အသတဥၥ ရာဇ ။

( အေဆြေတာ္မင္းျမတ္….. ထက္လဟာျပင္ မိုးေကာင္းကင္သည္လည္း ေျမျပင္မွ တစ္စပ္တည္း ပင္ ထင္ရေစကာ အလြန္ပင္ ေဝးကြာလွေခ်၏ ။ ေျမျပင္သည္လည္း ထက္လဟာျပင္ မိုးေကာင္းကင္မွ တစ္စပ္တည္း ပင္ ထင္ရေစကာမူ အလြန္ပင္ ေဝးကြာလွေခ်၏ ။ တင္းၾကမ္းေရျပင္ ကမ္း မျမင္ ေသာ ပင္လယ္ သမုဒၵရာ ၏ ဟိုမွာဘက္ကမ္းသည္ ဤမွာ ဘက္ကမ္း မွ မွန္းဆႏိုင္ေအာင္ ေဝးကြာလွေခ်၏ ။ ဤမွာ ဘက္ကမ္း သည္လည္း ဟိုမွာဘက္ကမ္း မွ မွန္းဆမထင္ အလြန္ပင္ ေဝးကြာလွေခ်၏ ။ ထိုစကားကို ထို သို႕ပင္ ဘုရား အစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႕သည္ ေျပာဆိုေတာ္မူၾကကုန္၏ ။ သူေတာ္ေကာင္း တို႕၏ တရားသည္ လည္း မသူေတာ္တို႕ တရားမွ ထိုမိုးေျမ ႏွစ္သြယ္ ပင္လယ္ကမ္း ႏွစ္ခုတို႕ထက္ စင္စစ္ဧကန္ အမွန္ပင္ အေရွ႕ အေနာက္ ေတာင္ ႏွင့္ ေျမာက္ သို႕ေထာက္ဆႏိႈင္းညႇိ ၍ မရေအာင္ အ လြန္႕အလြန္ ပင္ ေဝးကြာလွေခ် ၏ ဟူ၍ ဘုရား အစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္း တို႕သည္ မိန္႕ဆိုေတာ္မူၾကကုန္ ၏။ )