ဓမၼဓရ===တရားသေဘာ ေတြ၏ အလြန္႔ အလြန္ သိမ္ေမြ႔နက္နဲေၾကာင္းကုိ ဤနည္း(၄)ပါး နာၾကားရတဲ့အခါ တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ နားလည္ သေဘာေပါက္ ေအာင္ မနာၾကားဘဲနဲ႔
နာၾကားႏုိင္တဲ့ နားမရွိဘဲနဲ႔ တရားအားထုတ္ လုိ႔မရပါဘူး။ ကုိယ္ကိုယ္တုိင္
စြဲေနမွန္းမသိေသးတဲ့ အစြဲေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနေသးေတာ့ ငါသိ ငါတတ္လုပ္ သူေတြ
အတြက္ အမွန္တရားနဲ႔ အလြန္ေဝးကြာေနပါတယ္။ ဆုံးမစရာရွိရင္ တပည့္ေတာ္ ကုိ
အားမနာတမ္း ဆုံးမပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ လုိက္နာ ဘုိ႔ အသင့္ပါဘုရား။
တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ထားတာေလးကုိ ေလွ်ာက္ပါရေစဘုရား။
လုိခ်င္ ျဖစ္ခ်င္ ရခ်င္မႈမ်ား ေပၚခြင့္မရေအာင္ (ပ်က္ေနတယ္- ပ်က္ေနတယ္ ) ဟု စိတ္ေရာ ႏႈတ္ပါ ေအးေအးေဆးေဆး ရြတ္ပါတယ္ ဘုရား။ ဝီတိကၠမ ကိေလသာ ႏွင့္ ပရိယု႒ာန သိေလသာ ကုိ တဒဂၤ၊ဝိကၡမၻဏ အားျဖင့္ ပယ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ( သီလႏွင့္
သမာဓိ အလုပ္လုပ္ရတယ္) ဟု သေဘာေပါက္ပါတယ္ဘုရား။
လုိခ်င္ ၊ျဖစ္ခ်င္ ၊ရခ်င္ တဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြကလည္း အလြန္မ်ားၿပီး အလြန္နက္နဲပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ နားလည္ သေလာက္ေျပာရရင္ အဝိဇၨာမာန ပညတ္နယ္မွာပင္ မသိျခင္းအထင္၊ ဆုိးျခင္းအထင္၊ေကာင္းျခင္း အထင္ ဤ
(၃)မ်ဳိးမွာ တစ္ခုလွ်င္ (၂)မ်ဳိးစီ အဓိပၸါယ္ထြက္ ေနပါ တယ္။
မသိျခင္းအထင္ျဖင့္ လုိခ်င္တတ္၊ ျဖစ္ခ်င္တတ္ ရခ်င္တတ္ပါတယ္။ ဆုိးျခင္းအထင္ျဖင့္ လုိခ်င္၊ ျဖစ္ခ်င္ ၊ရခ်င္တတ္ျပန္တယ္။ ဆုိးျခင္းအထင္မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကုိလည္း လုိခ်င္၊ ျဖစ္ခ်င္ ၊ရခ်င္တတ္ပါတယ္။
ေကာင္းျခင္းအထင္ျဖင့္ လုိခ်င္ ျဖစ္ခ်င္ ရခ်င္တတ္ပါတယ္။ေကာင္းျခင္း အထင္မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ကုိလည္းလုိခ်င္ ျဖစ္ခ်င္ ရခ်င္တတ္ပါတယ္ ဘုရား။
ထုိ (၆) မ်ဳိးေသာ လုိခ်င္ ၊ျဖစ္ခ်င္၊ ရခ်င္ မႈမ်ားေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ဆူပူထႄကြ ေသာင္းက်န္း ေသာ ပရိယု႒ာန ကိေလသာ ေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ ထုိ ပရိယု႒ာန ကိေလသာ ေတြေၾကာင့္ ကာယ ကံ က်ဴးလြန္ျခင္း ၊ဝစီကံက်ဴးလြန္ျခင္းဟူေသာ ဝိတိကၠမ
ကိေလသာ ေတြျဖစ္ၾကပါ တယ္။
ထုိ အစြဲမ်ဳိးစုံႏွင့္ ဆူပူျခင္း ၊ လြတ္က်ဴးျခင္း မ်ဳိးစုံေတြကုိ (ပ်က္ေနတယ္) ဟုေအးေအး ေဆးေဆး ရြတ္ျခင္း ျဖင့္ပယ္သတ္ႏုိင္ပါတယ္။ (ပ်က္ေနတယ္) ဟုေအးေအးေဆးေဆး ရြတ္ျခင္း သည္ သီလေတြ လုံၿခဳံၿပီး
၊သမာဓိေတြျပည့္စုံေစပါတယ္။
ရြတ္ေလ အက်ဳိးရွိေလျဖစ္တာကုိ ခံစားလုိ႔ရပါတယ္ဘုရား။ ကိေလသာ (၂)မ်ဳိးကုိ အလြယ္တကူၿငိမ္း ေစေသာေၾကာင့္ ဤနည္းေလးဟာ ျမန္ေကာင္းသက္သာလွပါတယ္ ဘုရား။
လုပ္ၾကည့္သူတုိင္း သိႏုိင္ပါတယ္။ ေျပာျပရုံႏွင့္ေတာ့ လုံးဝ မေတြ႔ႏုိင္ ၊မခံစားႏုိင္ပါဘူး။
အမည္ မတပ္ပဲ ၊ကုိယ့္ကုိကုိ သိရုံသာသိပါတယ္။ ( ပ်က္ေနတယ္ လုိ႔လည္း ရြတ္ရေသးတယ္ ၊ကုိယ့္ကုိကုိလည္းသိရေသးတယ္) ဟု အလုပ္ (၂)ခု ထင္စရာရွိပါတယ္ဘုရား။ ထုိင္ရင္းနဲ႔ ပ်က္ေနတယ္ ဟုရြတ္ရင္း ၊ထုိင္တာ
လည္းသိရုံ သိေနပါတယ္။ ရပ္ရင္းနဲ႔ (ပ်က္ေနတယ္) လုိ႔ရြတ္ရင္း ရပ္တာလည္း
သိရုံ သိေနပါတယ္။ သြားရင္း နဲ႔ ပ်က္ေနတယ္ ဟုရြတ္ရင္း သြားတာလည္း သိရုံ
သိေနပါတယ္။ေလ်ာင္းရင္းနဲ႔ ပ်က္ေနတယ္ဟုရြတ္ရင္း ေလ်ာင္းတာ လည္း သိရုံသိ
ေနပါတယ္။
သြား၊ရပ္ ၊ထုိင္ေလ်ာင္း ဟူေသာ ဣရိယာ ပုတ္ အမည္မ်ားကုိ ေျပာရေသာ္လည္း (ပ်က္ေန တယ္ ) ဟု ရြတ္ရင္း သိရုံသိၾကည့္တဲ့အခါမွာ သြားရပ္ ထုိင္ေလ်ာင္း ဟူေသာ အမည္မ်ား မပါ ေတာ့ပါဘူး ဘုရား။
ကုိယ့္ကုိကုိ သိဟူေသာစကားႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း တစ္သားတည္း ျဖစ္သြားပါတယ္။ (ပ်က္ေနတယ္) ဟုရြတ္ရေသာ အလုပ္ ၊ကုိယ့္ကုိကို သိရေသာ အလုပ္ ဟု အလုပ္(၂)မ်ဳိး မကြဲေတာ့ပဲ ပ်က္ေနတယ္ဟု ရြတ္ရေသာ အသိမွာပင္ ကုိယ့္ကုိကုိ
သိရုံသိေသာ အသိပါ ဝင္ေနပါတယ္။
ယခုေျပာျပတဲ့ ကုိယ့္ကုိကုိသိ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မွာ အလြန္လြယ္ကူပါတယ္။ လြယ္လြန္း ေသာေၾကာင့္ တရား ဟု မထင္ၾကပါဘူး။ လြယ္လြန္းတာ ကုိေျပာရတာဟာ တစ္ဘက္လူက အထင္လြဲသြားႏုိင္ေသေၾကာင့္ ေျပာရတာ အလြန္ခက္တယ္ ဟုထင္ပါတယ္။
ကိေလသာ ေတြက (လြယ္တာကုိ ခက္တယ္၊ ခက္တာကုိလြယ္တယ္ ) ဟုေျပာင္းျပန္ ပုံေဖာ္
ထားေသာ ေၾကာင့္ အမွန္တရားနဲ႔ ေဝးေနၾကတာ ပါဘုရား။ အမွန္တရားသည္ လြယ္ကူစြာ
သိလုိ႔ ရေသာ မိမိခႏၶာ မွာပင္ ရွိေနပါတယ္ဘုရား။
ဤ ကုိယ့္ကုိကုိ သိ ဟူေသာ သတိ နယ္မွာ ခ်မ္းသာအစဥ္၊ ဆင္းရဲ အစဥ္ ၊ ခ်မ္းသာဆင္းရဲမွ လြတ္ေသာ ဥေပကၡာ အစဥ္ အားျဖင့္ အစဥ္ (၃)ပါး ကုိေတြ႔သိႏုိင္ပါတယ္။
ထုိ အစဥ္ေပၚမွာပင္ သိေနရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ နာမည္တပ္လုိ႔သာ ေျပာရေသာ္လည္း ၊နာမည္ကုိ မေတြ႔ရပဲ အစဥ္ေလာက္သာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဝိဇၨာ မာန ပညတ္နယ္မွာ ေနရျခင္း သည္ သတိ အစစ္ေလးနဲ႔ ေနရေသာေၾကာင့္ အလြန္ေနလုိ႔ ေကာင္းပါတယ္
ဘုရား။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ပ်က္ေနတယ္ ဟု မရြတ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ အစဥ္ေပၚတည္ၿပီး
ၿငိမ္းေနရတာကုိပဲ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ အဲသလုိေနတာ မွန္ပါသလား ဘုရား။
ဦးဝိဇယ==== အရွင္ဘုရား ေလွ်ာက္တာ အားလုံး မွန္ပါတယ္ ဘုရား။ ဒါေပမယ့္ကိေလသာ မကုန္ေသးပဲ မရြတ္ပဲေနတာဟာလုံးဝ မမွန္ ပါဘူးဘုရား။ ဒါမ်ဳိးကုိ ဝဥၥနကိ ေလသာ =လွည့္
ပတ္တတ္ေသာကိေလသာ ဟုေခၚပါတယ္။ ၿငိမ္းၿငိမ္းေအးေအး ေနရတာကုိ အဟုတ္ထင္ျခင္း
အဝိဇၨာ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ အေပၚမွာ ေက်နပ္ျခင္း ေလာဘ ထပ္ၿပီး
ျဖစ္ေနပါတယ္။အာရုံကုိ မွီၿပီး အဟုတ္ထင္ျခင္း၊ေက်နပ္ျခင္း ျဖစ္လွ်င္
ခံႏုိင္ရည္ အင္အားေတြ က်ဆင္းလာလိမ့္မယ္။ အာရုံၾကမ္းေတြ တုိက္လာတဲ့အခါမွာ
ခံႏုိင္ရည္ မရွိပဲ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။
အဲလုိ ေက်နပ္ျခင္း၊ အဟုတ္ထင္ျခင္း မျဖစ္ႏုိင္ေအာင္ (ပ်က္ေနတယ္)လုိ႔ႀကဳိးစားရြတ္ရ မယ္။ဥပမာ==တရားအားထုတ္ခါစက (၂၅)ခြန္းရြတ္လွ်င္ ယခု အခ်ိန္မွာ အခြန္း (၁၀၀)
ရြတ္ရမယ္ဘုရား။ရြတ္အားေကာင္းေလ ၿငိမ္းေအးေလ ပါပဲဘုရား။
ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၃၇၂ ခုႏွစ္ ကဆုန္ လဆန္း ၁၃ ရက္
Posts
No comments:
Post a Comment