မိဘေမတၱာ

ႀကီးမားတဲ့မိဘေမတၲာ
မိဘေမတၲာ လစႏၵာႏွင့္ ပမာႏႈိင္းဆုိ မႏႈိင္းလုိဘူး ထုိလတိမ္လႊာ
ဖုံးတတ္လုိ႔။ မိဘေမတၲာ ပန္းေရႊၾကာႏွင့္ ပမာႏႈိင္းဆုိ မႏႈိင္းလုိဘူး
ထိုပန္း ေႏြမွာ ႏြမ္းတတ္လုိ႔။ မိဘေမတၲာ စမ္းေရျပာႏွင့္ ပမာႏႈိင္းဆုိ
မႏႈိင္းလုိဘူး ထုိစမ္းေႏြမွာ ခန္းတတ္လုိ႔။
ငါအိုသြားေသာအခါ.......


၁။ ငါအိုသြားေသာအခါ ငါအရင္ကလုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး ငါ့ကုိနားလည္ေပးပါ။
စိတ္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။
၂။ ခ်ည့္နဲနဲလက္ေတြနဲ႔ ထမင္းဟင္းေတြ အကၤ်ီ၊ လုံခ်ည္၊
ဖုိသီဖတ္သီျဖစ္ေနတဲ့အခါ အညစ္အေၾကးေတြ မထိမ္းသိမ္းနိဳင္ေတာ့တဲ့ငါ့ကုိ
မရြံပါနဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါသုတ္ သင္ေပးခဲ့တာေတြကုိ
ေက်းဇူးျပဳၿပီးသတိရေပးပါ။
၃။ အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျပာဖူးတဲ့စကားေတြျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ဘဲ
ေက်းဇူးျပဳၿပီး သည္းခံနားေထာင္ေပးပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ရာဝင္တုိင္း
တစ္ေထာင့္တစ္ည ပုံျပင္ေတြ ငါးရာငါးဆယ္နိပါတ္ေတာ္ေတြ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕ေတြ
စတဲ့ပုံျပင္ေတြကုိ မရုိးေအာင္ေျပာရင္း ငါေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာေတြကုိ သတိရေပးပါ။
၄။ မလႈပ္ရွားနိဳင္လုိ႔ ေရခ်ိဳးဖုိ႔အကူအညီလုိတဲ့အခါ မၿငိဳျငင္ပါနဲ႔။
ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာ့တစ္လွည့္ ေျခာက္တစ္လွည့္ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ဖူးတဲ့
ပုံရိပ္ေလးကုိျမင္ေယာင္ေပးပါ။
၅။ စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္မပါ ႏြမ္းလ်ၿပီး လမ္းမေလွ်ာက္နိဳင္တဲ့အခါ
ခြန္အားပါတဲ့ လက္တစ္စုံနဲ ငါ့ကုိကူတြဲေပးၾကပါ။ လမ္းေလွ်ာက္သင္စ
အရြယ္တုန္းက တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တာေတြကို
သတိရေပးပါ။
၆။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ အိုစာသြားတဲ့ငါ့ကုိၾကည့္ၿပီး ဝမ္းမနည္းပါႏွင့္
နားလည္ေပးပါ။ အားေပးပါ။ အရင္တုန္းက လူ႔ဘဝတက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညႊန္ခဲ့သလုိ
အခုအခ်ိန္မွာ ငါ့ဘဝေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ေအးျမမႈေတြကုိ ငါၿပဳံးၿပဳံးေလး လက္ခံမွာပါ။
အဲဒီအၿပံဳးေတြထဲမွာ မဆုံးတဲ့ငါ့ေမတၱာေတြ ေတြ႔ရမွာပါ။
သားတုိ႔သမီးတုိ႔ေရ ထာဝရေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ျပည့္စံုၾကပါေစကြယ္….