ေလာဘ-ေဒါသ.......စိတ္ညစ္စရာ...stress..အခက္အခဲ .....ျပႆနာအားလံုးရဲ႕ တရားခံဘယ္သူလဲ......

၁)အစဥ္အလာရုိးရာ၏ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္ ႏိုင္းယွဥ္မႈ


ကၽြႏ္ုပ္တို႔တေတြ ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက ပတ္၀န္းက်င္ အစဥ္အလာ ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္ မိဘ႐ုိးရာအတိုင္း ငါအျဖစ္ သူအျဖစ္ဆိုတာ တကယ္ရွိတယ္...အတည္ျဖစ္တယ္ ....ဟု ထင္မွတ္ရာမွ..သူ နဲ႔ ငါ ဆိုသည္အျဖစ္ကုိ အတည္ယူ လွ်က္..... တစ္ဦး ႏွင့္ တစ္ဦး ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မိၾကေလသည္.....။

ထိုမွတဆင့္…အစဥ္အလာရဲ႕သင္ၾကားေပးမႈအတိုင္း ပတ္၀န္းက်င္ လက္လွမ္းမွီရာ ငါ နဲ႔ တန္းတူ အရြယ္တူသူမ်ား၏ လုပ္ေဆာင္မႈ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ အကဲခတ္ဖို႕လိုတယ္ .....သူမ်ားတကာထက္ မသာရင္ ေတာင္မွ ေအာက္က် ေနာက္က်ျဖစ္မေနသင့္ဘူး ......စသည္ျဖင့္ ငါ အျဖစ္ သူအျဖစ္ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါအျဖစ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ...တစ္ခုခုအျဖစ္ ....ကို အတည္ယူရာမွ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ႏွလံုးသားထဲ အေတြးေပါင္းစံု ၀င္လာၿပီး....ပူပန္မႈစေလသည္...။

ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရာမွာ ငါဆိုေသာ မိမိ ႏွင့္ ....... သူတပါး ဟူေသာ မိမိႏွင့္ ရြယ္တူ (သို႔) အဆင့္တူသည္ဟု မိမိဖာသာယူဆထားသူမ်ား ႏွင့္ အၿပိဳင္အဆိုင္ရွိမွ တိုးတက္မည္ဟူ၍ ယူဆကာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အၿပဳိင္အဆုိင္ေလးေတာ့ ရွိသင့္တယ္ လုိ႔ ထင္မိခဲ့ၾကပါတယ္…..

အနီးအနား ႏိႈင္းယွဥ္စရာ တစ္ဦးဦး မရွိပါကလည္း မေန႔က ငါ ႏွင့္ ဒီေန႔ ငါ ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ သင့္တယ္ ......
မေန႔က ငါ ႏွင့္ ဒီေန႔ ငါ ဘာေတြမ်ား ကြာျခားၿပီး တိုးတက္လာသလဲ စသည္ျဖင့္ေပါ..ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္းအလုပ္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာပဲ အေလ့အက်င့္ တစ္ခုအျဖစ္ အလိုအေလ်ာက္ လူမွန္္းသိတတ္စကတည္းက လုပ္တတ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေလသည္။

၂) တရားခံ ဖမ္းေနျခင္း

ႏိႈင္းယွဥ္မႈ မွ သည္ ယွဥ္ၿပဳိင္မႈတို႔ စိတ္ထဲျဖစ္လာကာ ......မိမိစိတ္ထဲ ႏိႈင္းယွဥ္မိသူ...မိမိေပၚ အသာစီးရမႈမ်ား ေတြ႕ရွိပါက မနာလိုစိတ္ တို႔ သိသိသာသာတမ်ဳိး ....မသိမသာတမ်ဳိး ရင္ထဲ မၾကာ မၾကာ ျဖစ္ေပၚေလေတာ့သည္...
ထို သေဘာထားမ်ားေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ငယ္စဥ္အရြယ္ ပညာသင္ေတာ့လည္း ပညာေရးမွာၿပိဳင္ ပညာေရးမွာ ျပႆနာတက္ပါတယ္။ အခက္အခဲေတြ-က်႐ႈံးမႈေတြ- ျပႆနာတစ္ခုခု ႀကံဳေသာအခါတိုင္းလည္း တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္ - အေျခအေနတစ္ခုကို တရားခံလုပ္ပါတယ္။ “ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ - သူကဘာျဖစ္လို႔ - ဘယ္လုိေၾကာင့္ - ငါဥာဏ္မေကာင္းလို႔ - ၀ီရိယနည္းလို႔ - အခ်ိန္မရွိလို႔ -ငါ့စိတ္ကိုကထက္သန္မႈနည္းလို႔ ....ဘာျဖစ္လို႕ ....ညာျဖစ္လို႔ ” စသည္ျဖင့္ တရားခံရွာပါသည္...

အားကစားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကေတာ့လည္း ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္း ဒိုင္သူႀကီး သတ္မွတ္တဲ့ အႏိုင္အ႐ံႈးအေပၚ တကယ့္အႏိုင္အရႈံးႀကီး အျဖစ္ အဟုတ္ထင္ကာ သင့္ေတာ္သည္ မသင့္ေတာ္သည္ မစဥ္းစားႏိုင္ဘဲ အႏိုင္ရေရးတစ္ခုတည္းကိုသာ ဦးတည္လွ်က္ နည္းမ်ဳိးစံု အသံုးခ် ႀကိဳးပမ္းၾကေလသည္။ အႏိုင္ရေရးႀကိဳးစား ေနသည့္ၾကားမွ မိမိ႐ႈံးတဲ့အခါမွာလည္း တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္ - အေျခအေနတစ္ခုကို ပဲ တရားခံ ဖမ္းျပန္ပါသည္။ “ငါညံလို႔- သူညံ့လို႕ - ဒိုင္သူႀကီးဘက္လိုက္လို႔ - နည္းျပမေကာင္းလို႔ - ကြင္းမေကာင္းလုိ႔ - ေလ့က်င့္ခ်ိန္မရွိလို႕ -ဟုိဘက္ကညစ္ပတ္လို႕ စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္ - အေျခအေန တစ္ခုကို ပဲ” တရားခံလုပ္ျပန္ေလသည္။

စီးပြားရွာေတာ့ စီးပြားေရးမွာၿပိဳင္ဆိုင္ရင္း စီးပြားေရး ျပႆနာတက္ၾကျပန္ပါတယ္။ စီးပြားေရးျပႆနာျဖစ္ေတာ့လည္း ေခတ္ႀကီးမေကာင္းလို႔ - “၀န္းထမ္းေတြမေကာင္းလို႔ - ငါဆံုးျဖတ္တာမွားလို႕ -သူမတရားလုပ္လို႔ - ရာသီဥတုမေကာင္းလို႔ - ေလာဘ-ေဒါသစိတ္ အားႀကီးလို႕ စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္ - အေျခအေနတစ္ခုကို ပဲ” တရားခံ ဖမ္းပါတယ္။

(ရာထူးအာာဏာအတြက္)ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေတာ့လည္း -ရာထူးအာာဏာရေရးမွာၿပိဳင္ - ရာထူး အာာဏာ အတြက္ ျပႆနာတက္- ဒီအခါမွာလည္း ဒီလိုပဲ ဘယ္သူေၾကာင့္ - ဘာျဖစ္လုိ႔ - ဘယ္သူမတရားလုပ္လို႕ စသည္ျဖင့္ “တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္ - အေျခအေနတစ္ခုကို ပဲ” တရားခံဖမ္းပါတယ္။


အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး အိမ္ေထာင္ေရး ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ေတာ့လည္း -“၀င္ေငြမရွိလို႔ - အလုပ္အကိုင္မေကာင္းလို႔ - အိမ္ေထာင္ဘက္က သေဘာထားေသးသိမ္လို႕ - ကံမေကာင္းလို႔ စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္ - အေျခအေနတစ္ခုကို ပဲ” တရားခံဖမ္းျပန္ပါတယ္။


-အသက္အရြယ္ေလးရလို႕ တရားရွာရမယ္ဆိုၿပီး တရားရွာေတာ့လည္း - တရားရွာရာမွာ သူ႔တရား ငါ့တရား ႏိႈင္းယွဥ္ရင္း အျငင္းပြား ျပႆနာတက္ၾကျပန္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အခက္အခဲ မ်ား ႀကံဳေတြ႕ရ ေသာအခါတြင္လည္း “ပါရမီ မရွိလို႔ - အေျခအေန မေပးလို႕ - က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔ - အသက္ငယ္ေသးလို႕ - ဒူးနာေနလို႕ - ခါးနာေနလို႔ - နားမလည္လို႔ - ဥာဏ္မမီလို႔ - တရားေတြကျမင့္ေနလို႔ - အိုမင္းမစြမ္းျဖစ္ေနလို႔ - တရားျပဆရာနားလည္ေအာင္မရွင္းလို႔ - ဘာျဖစ္လို႔ -ညာျဖစ္လို႔” စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္ - အေျခအေနတစ္ခုကို ပဲ တရားခံဖမ္းေနပါတယ္။

အယူ၀ါဒတစ္ခုကို ျပန္႔ပြားဖို႕ (သို႔) တည္တံဖို႔ သာသနာျပဳေတာ့လည္း ဘာသာအခ်င္းခ်င္းၿပိဳင္ (ဘာသာတူအခ်င္းခ်င္း လည္းၿပိဳင္)ၾကၿပီး - သာသနာျပဳလုပ္ငန္းရာမွာ ျပႆနာတက္ၾကၿပီး - စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္ၾကသည္ထိ လူသားတို႔ ေသြးေျမက်ခဲ့ရေပါင္းလည္းမ်ားခဲ့ေပၿပီ ။ မိမိနွင့္ ဘာသာတူေသာ္လည္း မိမိႏွင့္ အယူအဆ ကြဲလြဲသူမ်ားကိုလည္း မိမိတို႔ သာသနာအတြက္ ရန္သူမ်ားအျဖစ္ သာသနာဖ်က္မ်ား အျဖစ္ တရားခံမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ဆံုးျဖတ္ကာ
“ဘာမွန္သည္ - ဘာမွားသည္ - ဘယ္သူမွန္သည္ - ဘယ္သူမွားသည္ - ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ - ဘယ္၀ါ့ေၾကာင့္ - ဘာျဖစ္လို႔ - ညာျဖစ္လို႔” စသည္ျဖင့္ ျပႆနာမ်ားရဲ႕ တရားခံမ်ားကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကေလသည္။

အကယ္၍ စာဖတ္သူမိတ္ေဆြအေနျဖင့္လည္း ျပႆနာတစ္ရပ္တြင္ အမ်ားတကာက ျပႆနာမ်ား၏ တရားခံ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ဆံုးျဖတ္ခံထားရသူ ကို ေတြ႔ဆံုၿပီး interview ၾကည့္ပါက အဆိုပါ တရားခံ အျဖစ္သတ္မွတ္ခံရသူမွလည္း “ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ - ဘယ္၀ါ့ေၾကာင့္ - ဘာျဖစ္လို႔ - ဘာ့ေၾကာင့္ - စသည္ျဖင့္ ျပႆနာရဲ႕ တရားခံ” ကို လက္ညိဳး ထိုးေဖာ္ျပရန္ အသင့္ျဖစ္ၿပီးျဖစ္ေနေလသည္။

အခ်ိန္တိုင္း - ေခတ္တိုင္း - ေနရာတိုင္းမွာ တရားခံမ်ားကေတာ့ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ေပၚထြက္ခဲ့ၿပီး ေနာက္လည္းေပၚထြက္ေနဦးေပမည္။ ျပႆနာမ်ားကလည္း အရင္ကလည္း မဆံုးႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္လည္း မဆံုးႏိုင္ျဖစ္ၾကရေပမည္..ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အသက္သာေသသြားတယ္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တစ္ခု ႏွင့္တစ္ခု ႏိႈင္းယွဥ္လုိ႔ ကုိမၿပီး ခြဲျခားလို႔ မၿပီး - ျပႆနာျဖစ္လို႔ကို မၿပီးဆံုးပါဘူး။



၃) ျပႆနာမ်ား မၿပီးဆံုးျခင္းအေၾကာင္း


ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနတဲ့ အားလံုးအတြက္ လူမ်ဳိးတိုင္းအတြက္ ဘာသာတိုင္းအတြက္ အခ်ိန္တိုင္းအတြက္ ေနရာတိုင္းမွာ “တူညီေနတဲ့ သစၥာထိုက္ေသာ အမွန္တရား” မသိရွိပါက (သတိမရဘဲ ေမ့ေလ်ာ့ပါက) ဒီလိုပဲ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ႏိႈင္းယွဥ္လုိ႔ကုိမၿပီး ခြဲျခားလို႔ မၿပီး - ျပႆနာျဖစ္လို႔ကို မၿပီးဆံုးပါဘူး။


ထို တူညီတဲ့ အခ်က္ သစၥာထိုက္ေသာ အမွန္တရား ကို သတိတရ ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္ႏိုင္ ျခင္းမရွိဘဲ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား-ပညတ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည့္ မဆံုးႏိုင္ေသာ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ကြဲျပားမႈ ျခားနားမႈ မ်ားကိုသာ အၿမဲသတိတရ ႏွလံုးသြင္းကာ ျပႆနာမ်ား၏ တရားခံမ်ားကို လိုက္ဖမ္းေနပါက မေက်နပ္မႈ- မလိုမုန္းထားမႈ - ယွဥ္ၿပိဳင္လိုမႈ - လိုခ်က္တက္မက္မႈ - ပူပန္မႈ - စိတ္မသက္မသာျဖစ္မႈ တို႔ အၿမဲတေစ ျဖစ္ပြားေနမည္မွာ အလြန္ေသခ်ာေသာ နိယာမ အမွန္တရားျဖစ္ေလသည္။


ဘာေၾကာင့္ပါလဲဆိုလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဖမ္းတဲ့ တရားခံေတြဟာ တရားခံအစစ္မဟုတ္ပဲ - တကယ့္ ျပႆနာမ်ားရဲ႕လက္သည္အစစ္။ တရားခံအစစ္ကေတာ့ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ေနဆဲ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။


-တရားခံအစစ္သည္ မိမိကိုယ္တိုင္ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ေနေသာ္လည္း တရားခံ အတုမ်ားကိုေတာ့ တရားခံအစစ္ အျဖစ္ အားးလံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ အထင္မွား ေနေအာင္ အတိတ္ကလည္း တရစပ္ လုပ္ခဲ့ - ပစၥဳပၸါန္မွာလည္း တရစပ္ လုပ္ဆဲ- အနာဂတ္မွာလည္း တရစပ္ လုပ္ေနဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။


၄)တရားခံအစစ္ကိုေတြ႕ရွိျခင္း


ဒီတစ္ရားခံ အစစ္ကို ေတြ႔ရွိေဖာ္ထုတ္ျပသခဲ့သူကေတာ့ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္(ဘီစီ ၆၁၃ ခု) က ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ သဗၺဳညဳတဥာဏ္အစြမ္းကို ရရွိသူ အႏႈိင္းမဲ့ မဟာလူသား ေဂါတမဗုဒၶ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားခံ အစစ္ကို ေတြ႔ရွိဖို႔အတြက္ ဗုဒၶ ဟာ တစိုက္မတ္မတ္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းအား ျဖင့္ ေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္....


စိတ္ ေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈအတိုင္း လိုက္လုပ္ေနတဲ့ အက်င့္ မိဘေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ရွင္ဘုရင္ အျဖစ္ကိုလည္း စြန္႔လႊတ္ခဲ့ပါတယ္...


စိတ္ေတြကို တစ္ေနရာတည္းမွ စူးစိုက္ၿပီး မပ်ံလြင့္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းရတဲ့ ေရွးဆရာႀကီးမ်ားရဲ႕ သမထက်င့္စဥ္ မ်ားကိုလည္း စြန္႔လႊတ္ခဲ့ပါတယ္...


စိတ္ေတြရဲ႕ အလုိကိုမလိုက္ပဲ ညွဥ္းပန္းတဲ့ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ဒုကၡဆင္းရဲခံကာ က်င့္မွ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ေရွးအစဥ္အလာရိုးရာ ဒုကၠရစရိယာ အက်င့္ ကိုလည္း စြန္႔လႊတ္ခဲ့ပါတယ္......


တနည္းအားျဖင့္ ထိုေခတ္က ဟိုလိုက်င့္ ဒီလိုက်င့္ရေသာ ဟိုနည္း ဒီနည္းမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ျခင္းအားျဖင့္ ထိုေခတ္က စိတ္က်င့္စဥ္ပုိင္းဆိုင္ရာက်င့္စဥ္မ်ား အားလံုး ဘာမွမက်န္ေအာင္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ေတာ့မွ တစ္ေၾကာင္တည္းေသာ မဂၢင္အက်င့္လမ္းေပၚသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ကာ တရားခံအစစ္ကိုေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္


ထို တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ မဂၢင္လမ္းကို လည္း ဖက္တြယ္မထားပဲ အသံုးခ်လွ်က္ ျပႆနာ အားလံုး ဒုကၡအားလံုး၏ အေၾကာင္းရင္းအစစ္ အဓိကတရားခံအစစ္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ကာ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ ဗုဒၶဟာ “အေနကဇာတိ သံသာရံ၊ သႏၶာဝိႆံ အနိဗၺိသံ။ ဂဟကာရ ဂေဝသေႏၲာ၊ ဒုကၡာ ဇာတိ ပုနပၸဳနံ။ ဂဟကာရက ဒိေ႒ာသိ၊ ပုန ေဂဟံ နကာဟသိ။ သဗၺာ ေတ ဖာသုကာ ဘဂၢါ၊ ဂဟကုဋံ ဝိသခၤတံ။ ဝိသခၤါရဂတံ စိတၱံ၊ တဏွာနံ ခယ မဇၩဂါ။“ စသည္ျဖင့္ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ကာ ..............


သေဘာခႏၶာ - ပညတ္ခႏၶာ အမ်ဳိဳးမ်ဳိးေဆာက္လုပ္ကာ ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ ကိေလသာမီးမ်ား အဆက္မျပတ္ ေလာင္ေစလွ်က္ ဒုကၶ ေပါင္းစံု ျပႆာနာေပါင္းစံု ျဖစ္ေစေသာ တရားခံအစစ္ တဏွာလက္သမားကို ေတြ႕ရွိကာ အၿပီးတိုင္ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္၍.......


ထို တဏွာလက္သမားမွ သေဘာခႏၶာ - ပညတ္ခႏၶာ အမ်ဳိဳးမ်ဳိးေဆာက္လုပ္ကာ ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ ဣႆာ-မစၦရိယ စသည့္ ကိေလသာမီးမ်ား အဆက္မျပတ္ေလာင္ေစလွ်က္ ဒုကၶ ေပါင္းစံု ျပႆာနာ ေပါင္းစံုတို႔ ဖန္တီးေနမႈမ်ားမွ အၿပီးတိုင္လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္ကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ တဖန္ သေဘာခႏၶာ - ပညတ္ခႏၶာ အမ်ဳိဳးမ်ဳိးေဆာက္လုပ္ကာ ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ ဣႆာ-မစၦရိယ စသည့္ ကိေလသာမီးမ်ား အဆက္မျပတ္ေလာင္ေစလွ်က္ ဒုကၶ ေပါင္းစံု ျပႆာနာေပါင္းစံုတို႔ ဖန္တီးေနမႈမ်ား မိမိတြင္ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္ပြားေတာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ခဲ့ေလသည္။

အေနကဇာတိ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ရာတြင္ ဗုဒၶသည္ သေဘာခႏၶာ - ပညတ္ခႏၶာ အမ်ဳိဳးမ်ဳိးေဆာက္လုပ္ကာ ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ ဣႆာ-မစၦရိယ စသည့္ ကိေလသာမီးမ်ား အဆက္မျပတ္ေလာင္ေစလွ်က္ ဒုကၶ ေပါင္းစံု ျပႆာနာေပါင္းစံုတို႔ ဖန္တီးေနမႈမ်ား တရားခံမွာ “ဂဟကာရံ” တဏွာလက္သမားအျဖစ္ အမ်ားလြယ္ကူစြာနားလည္ေစရန္ ေဖာ္ျပခဲ့ေလသည္။


၅)တရားခံ တဏွာလက္သမားသည္ တစ္ခုခုေလာ -တစ္ဦးဦးေလာ- တစ္ေယာက္ေယာက္ေလာ


သို႔ေသာ္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာတြင္ တရားခံအစစ္မွာ တဏွာလက္သမားမွာ တစ္ခုခုအျဖစ္၊ တစ္ဦးဦး၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ အျဖစ္ ရွိေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ သမုဒယသစၥာသေဘာ အျခင္းအရာ(ငါးပါး)ျဖစ္ေၾကာင္း တဏွာလက္သမား အေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေလးေလးနက္နက္ သိရွိလိုသူမ်ားအား ဗုဒၶမွ အေသးစိတ္ ဆက္လက္ရွင္းျပပါသည္။ သမုဒယသစၥာသည္ .....ပါဠိလို အား ျဖင့္ အ၀ိဇၹာ- တဏွာ - ဥပါဒါန္ -သခၤါရ - ကံ သေဘာမ်ားအျဖစ္ တရစပ္ အသစ္အသစ္ ျဖစ္ကာ ပ်က္စီးလ်က္ရွိေနၿပီး (ျဖစ္-ခ်ဳပ္ ၊ ျဖစ္- ခ်ဳပ္၊ ေပၚ-ေပ်ာက္၊ ေပၚ-ေပ်ာက္ ႏွင့္ လ်င္ျမန္လြန္းစြာ ပ်က္စီးေနေသာ ျဖစ္စဥ္သေဘာ သက္သက္သာရွိေၾကာင့္ ရွင္းျပခဲ့ေလသည္)။


ထို႔ေနာက္ အဘိဓမၼာ တြင္ ထပ္မံ၍ အေသးစိတ္ကာ ရွင္းျပပါသည္ ။
စိတ္-ေစတသိက္-႐ုပ္ ဟူေသာ တကယ္ျဖစ္ေနေသာ ပရမတ္ခႏၶာ (ခႏၶားငါးပါး-သေဘာခႏၶာ) တုိ႔သည္ ကၽြႏ္ုတို႔ နားလည္သလို တစ္စကၠန္႔ - တစ္မိနစ္- တစ္နာရီ- စသည္ျဖင့္ အခ်ိန္တစ္ခု ၾကာေအာင္ ရွိေနသည့္ - ျဖစ္ေနသည့္ စိတ္မ်ား- ေစတသိက္မ်ား- ေ၀ဒနာမ်ား-႐ုပ္မ်ား မဟုတ္ဘဲ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္အတြင္းမွာပင္ ကုေဋႏွင့္ ခ်ီကာ ျဖစ္-ခ်ဳပ္ - ျဖစ္-ခ်ဳပ္ ႏွင့္ ပ်က္စီးၿပီး ျဖစ္ႏွင့္ေလသည္။

ထို ကဲ့ သို႔ - လ်င္ျမန္လြန္းစြာ ျဖစ္-ခ်ဳပ္ ၊ ျဖစ္ခ်ဳပ္ ႏွင့္ တရစပ္ ပ်က္စီးေနေသာ (စိတ္-ေစတသိက္-႐ုပ္ ေခၚ) စြမ္းအင္ သတၱိ သေဘာမ်ားကို မသိႏိုင္ျခင္းမွာ (အ၀ိဇၹာ သဘာ၀မွ ) အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ရွိေနသည့္-ၿမဲေနသည့္-ေလွ်ာက္သြားေနသည့္ အေတြးစိတ္ေလးတစ္ခု၊ ေဒါသစိတ္ေလးတစ္ခု၊ ေ၀ဒနာတစ္ခုခုအျဖစ္ ထင္ျမင္ေအာင္ တရစပ္ လွည့္စားျပဳလုပ္မႈ ကို ျဖစ္ေပၚေစေလေတာ့သည္။


တနည္းအားျဖင့္ သခၤါရ - ကံ တည္းဟူေသာ သဘာ၀မ်ား ျဖစ္ေပၚေလသည္........

အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ ရွိေနသည့္ ၿမဲေနသည့္ ျဖစ္ေနသည့္ စိတ္ကေလးတစ္ခု-ေ၀ဒနာေလးတစ္ခု-႐ုပ္ကေလးတစ္ခု-ပူတဲ့သေဘာေလးတစ္ခု-ေအးတဲ့သေဘာေလးတစ္ခု-မနာလိုစိတ္ေလးတစ္ခု-အေတြးစိတ္ေလးတစ္ခု-ေဒါသစိတ္ေလး တစ္ခု - ေလာဘစိတ္ေလးတစ္ခု စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခု အျဖစ္ အထင္မမွားရ မေနႏိုင္ေအာင္ စြဲေစ-ၿငိတြယ္ေစၿပီး (တဏွာ-ဥပါဒါန္မ်ား ျဖစ္ေပၚေနေစၿပီး)................. ထိုကဲ့သို႔ ၿငိတြယ္္ခ်င္ေနေသာ သေဘာမ်ားျဖစ္ကာ (သခၤါရ သေဘာျဖစ္ေပၚကာ)...........ထိုကဲ့သို႕ ၿငိတြယ္ေအာင္ အထင္မွားေအာင္ပဲ အခ်ိန္တိုင္း စကၠန္႔တိုင္း တရစပ္ ဖန္တီးျပဳလုပ္ေနေလေတာ့သည္ (တနည္း)ကံ မ်ား တရစပ္ျဖစ္ေပၚေနေစေလသည္။


ထိုကဲ့သို႔ ေ၀ဒနာတစ္ခု - စိတ္တစ္ခု စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခုအျဖစ္ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ ရွိေန-ၿမဲေန-ျဖစ္ေနသည္ဟု အထင္မမွား ရ မေနႏိုင္ဘဲ-သခၤါရ) ............ၿငိတြယ္ေနကာ(တဏွာ-ဥပါဒါန္) ..................ထိုကဲ့သို႔ အထင္မွားေအာင္(အ၀ိဇၨာ) တရစပ္ ဖန္တီးျပဳလုပ္ေနမႈ (သမုဒယသစၥာ ျခင္းရာငါးပါး) ဟာလည္း တစ္ခုခုအျဖစ္ ရွိေနၾကတာမဟုတ္ဘဲ ဘယ္အခ်ိန္က စျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔မရဘဲ အတိတ္-ပစၥဳပၸန္-အနာဂတ္ အခ်ိန္ကာလမ်ားကို လြန္ေျမာက္ကာ တရစပ္ ပ်က္စီးေနမႈ (အခ်င္းခ်င္း ေက်းဇူးျပဳမႈ အေထာက္အပံ့ျပဳမႈ) process ျဖစ္စဥ္သဘာ၀ အေနျဖင့္ သာ မေဖာက္မျပန္ အၿမဲ ရွိေနေလသည္။

၆)အဆံုးမရွိ တရစပ္ ပ်က္စီးေနေသာ (အ၀ိဇၹာ-တဏွာ-ဥပါဒါန္-သခၤါရ- ကံ) မ်ား မျပတ္ တရစပ္ ရွိေန ျဖစ္ေနျခင္း

ဒီေနရာမွာ တစ္ခု စဥ္းစားစရာက ကံ ဟူသည္ အေျခခံအား ျဖင့္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ စသည္ျဖင့္ အေျခခံအားျဖင့္ နားလည္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း .............အ၀ိဇၹာ ၏ ဖန္တီးျပဳလုပ္ေနမႈ (သခၤါရ-ကံ) တို႔သည္ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာ ၿမဲေန ရွိေနသည့္ ေ၀ဒနာအျဖစ္ - စိတ္အျဖစ္ - တစ္ခုခုအျဖစ္ -တစ္ေယာက္ေယာက္အျဖစ္- အရွိထင္ကာ အထင္မမွားရ မေနႏိုင္ေအာင္(သခၤါရ) ၿငိတြယ္ေနေစကာ(တဏွာ-ဥပါဒါန္) တစ္ခုခုအျဖစ္ တကယ္အဟုတ္ လို႔ ထင္ျမင္ေအာင္ စကၠန္႔မလပ္ တရစပ္ ဖန္တီးျပဳလုပ္ေနမႈ(ကံ) သေဘာသည္ ကၽြႏု္တို႔ နားလည္ေသာ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာ ျပဳလုပ္သည့္ ကာယကံမႈ- ၀စီကံမႈမ်ားႏွင့္ ေတြးေတာႀကံစည္မႈ မေနာကံမႈမ်ားလို မဟုတ္ဘဲ.... ..အခ်ိန္ကာလတစ္ခုဆိုသည့္ အကန္႔အသတ္ကို ေက်ာ္လြန္ကာ အဆံုးမရွိျဖစ္ေနသည့္ (အၿမဲျဖစ္ေန - အၿမဲပ်က္ေနကာ ရွိေနသည့္) သစၥာထိုက္ေသာ အမွန္တရားျဖစ္ေလသည္။ ဥပမာ - ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ၍ ေမ့ေျမာေနသူသည္ ကာယကံ-၀စီကံ-ေတြးေတာႀကံစည္မႈမေနာကံမ်ား မျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ေ၀ဒနာ-စိတ္-တစ္ခုခု-တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အဟုတ္ထင္ ေနမႈ သမုဒယသစၥာမ်ားကေတာ့ ႏိုးထလာသည္ႏွင့္ တၿပိဳက္နက္ အၿမဲျဖစ္ေနေလသည္။


ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဘ၀င္စိတ္ျဖင့္ အိပ္ေနသည့္တိုင္ .........စိတ္ကေလးတစ္ခု-ေ၀ဒနာေလးတစ္ခု--- အေတြးစိတ္ေလးတစ္ခု - ေဒါသစိတ္ေလးတစ္ခု - ေလာဘစိတ္ေလးတစ္ခု စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခုဟာ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ တကယ္ရွိေနၾကသည္ ဟု ထင္ေနသည့္သေဘာ(သို႔) တစ္ခုခု၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ ကို အဟုတ္တကယ္လို႔ ထင္ေနသည့္သဘာ (သမုဒယသစၥာ အမွန္တရား)ကေတာ့ (ကၽြႏ္ုပ္တို႔ သိစိတ္ျဖင့္ ကာယကံ-၀စီကံ-မေနာကံတို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္သည္ျဖစ္ေစ မျပဳလုပ္သည္ျဖစ္ေစ ......).မျပတ္တရစပ္ ရွိေန ျဖစ္ေနေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိပ္မက္ထဲတြင္ တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္၏ ဣဌါ႐ံု-အနိဌါ႐ံုမ်ား ႀကံဳေတြ႕ရသည့္အခါ အဟုတ္ထင္လွ်က္ သာယာမႈမ်ား-ေၾကာက္လန္႔မႈမ်ား ျဖစ္ၾကရေလသည္။

၇)အခ်ိန္-ေနရာမေရြး-လူမ်ဳိး-ဘာသာတိုင္းအတြက္ အၿမဲမွန္ကန္ တူညီေနမည့္အမွန္တရား


တစ္ခုခု-တစ္ေယာက္ေယာက္မဟုတ္သည့္ ထို တဏွာလက္သမား (ေခၚ) သမုဒယသစၥာ (ေခၚ) အ၀ိဇၨာ-တဏွာ-ဥပါဒါန္-သခၤါရ-ကံ အျခင္းအရာငါးခု (ေခၚ) ေ၀ဒနာပဲ-စိတ္ပဲ-႐ုပ္ပဲ-နာက်င္မႈပဲ စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခုက အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ ရွိေန-ျဖစ္ေနသည္ဟု အဟုတ္ထင္ေနသည့္သေဘာ မွာ ဘာသာလူမ်ဳးသတၱ၀ါ အားလံုး၏ ႏွလံုးသားထဲ အတူတူပင္ ရွိေန ျဖစ္ေနေလသည္။

ေလာဘစိတ္ေလး-ေဒါသစိတ္ေလး-ေမတၱာစိတ္ေလး စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခုကို အခ်ိန္တစ္ခုၾကာ ရွိေနသည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း- ငါအျဖစ္- သူအျဖစ္- ေခြးအျဖစ္- သက္ရွိအျဖစ္- သတၱ၀ါအျဖစ္ - ၀ိညာဥ္အျဖစ္-လိပ္ျပာအျဖစ္- ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ စသည္ျဖင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ ရွိေနသည္ဟူ၍ လည္းေကာင္း အဟုတ္ထင္ေနသည့္သေဘာ(သို႔) အထင္မွားေနသည့္သေဘာ ကေတာ့ လူတိုင္း-ဘာသာတိုင္း-ေနရာတိုင္း-သာသနာတြင္း ေရာ-သာသနာပကာလမ်ားပါ အၿမဲ တရစပ္ အသစ္အသစ္ ျဖစ္ကာ ရွိေနေလသည္။


၈)မည္သို႔ပင္ ကြဲျပား ျခားနားေနပါေစ သစၥာထိုက္ေသာ အမွန္တရားက......


........ငါေတြ - သူေတြ - ဘယ္ေလာက္ပဲ ကြဲျပားေနပါေစ....ငါေတြ သူေတြကို အဟုတ္ထင္ေနသည့္သေဘာ ကေတာ့ အားလံုး၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္ အတူတူပဲ ျဖစ္ေလသည္။...


........ဘာသာ-အယူ၀ါဒေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ကြဲျပားေနပါေစ....မိမိဘာသာ-အယူ၀ါဒကို အဟုတ္ထင္ေနသည့္ သေဘာ ကေတာ့ အားလံုး၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္ အတူတူပဲ ျဖစ္ေလသည္။.....


.........စီးပြားေရး-ႏိုင္ငံေရး-လူမႈေရး-ဘာသာေရး-ျပႆနာေတြ- ဘယ္ေလာက္ပင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲျပား ေနပါေစ- ထို ျပႆနာ မ်ားကို အဟုတ္ထင္ေနသည့္သေဘာ ကေတာ့ အားလံုး၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္ အတူတူပဲ ျဖစ္ေလသည္။


.........ေ၀ဒနာေတြ - စိတ္ေတြ - အေတြးေတြ- ခံစားခ်က္ေတြ-ေရာဂါေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ကြဲျပားေနပါေစ.... ထိုေ၀ဒနာေတြ - စိတ္ေတြ - အေတြးေတြ- ခံစားခ်က္ေတြ ေရာဂါေတြ ကို ငါ-ငါ့ဟာ အျဖစ္ အဟုတ္ထင္ေန သည့္သေဘာ ကေတာ့ အားလံုး၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္ အတူတူပင္ ျဖစ္ေလသည္။

.......ကုသို္လ္စိတ္ေတြ - အကုသိုလ္စိတ္ ဘယ္ေလာက္ပင္ ကြဲျပားေနပါေစ.......ထိုကုသို္လ္ - အကုသိုလ္မ်ားကို ငါ့ကုသိုလ္- ငါ့အကုသိုလ္ အျဖစ္ အဟုတ္ထင္ေနသည့္ သေဘာမ်ားကေတာ့ အားလံုး၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္ အတူတူပင္ျဖစ္ေလသည္။........


........ျပႆနာတစ္ခု၏ တရားခံကို ရွာေဖြ-ေဖာ္ထုတ္-သတ္မွတ္မႈမ်ား မည္မွ်ပင္ ကြဲျပားျခားနားေနပါေစ......ထို မိမိသတ္မွတ္ေသာ တရားခံကို တကယ့္တရားခံအစစ္အျဖစ္ အဟုတ္ထင္ေနသည့္ သေဘာမ်ားကေတာ့ အားလံုးႏွလံုးသားထဲတြင္ အတူတူ ပင္ျဖစ္ေလသည္။

.......ငါ့တဏွာ - သူ႔တဏွာ -ငါ့ေလာဘ-သူ႔ေလာဘ အျဖစ္ မည္မွ်ပင္ကြဲျပားေနပါေစ ........ထို ငါ့တဏွာ-ငါ့ေလာဘ-သူ႔တဏွာ-သူ႕ေလာဘ အျဖစ္ အဟုတ္ထင္ေနသည့္သေဘာ ကေတာ့ အားလံုးႏွလံုးသားထဲတြင္ အတူတူ ပင္ျဖစ္ေလသည္။

ထို ကဲ့သို႔ ဘာသာတိုင္း လူမ်ဳိးတိုင္း ေနရာတိုင္း အခ်ိန္တိုင္းအတြက္ တူညီေသာ အမွန္တရားသာလွ်င္ သစၥာထိုက္ေသာ အမွန္တရား ျဖစ္ေပမည္။


၉)ရပ္တန္႔မေနသင့္


ကၽြန္ပ္တို႔ သေဘာခႏၶာ - ပညတ္ခႏၶာ အမ်ဳိဳးမ်ဳိးေဆာက္လုပ္ကာ ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ ဣႆာ-မစၦရိယ စသည့္ ကိေလသာမီးမ်ား အဆက္မျပတ္ေလာင္ေစလွ်က္ ဒုကၶ ေပါင္းစံု ျပႆာနာေပါင္းစံုတို႔ ဖန္တီးေနမႈမ်ား တရားခံမွာ “ဂဟကာရံ” တဏွာေယာက္်ားလက္သမား အေပၚ တစ္ဦးဦး တစ္ေယာက္ေယာက္ အျဖစ္ နားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေက်ာ္လြန္ေအာင္ သြားရေပမည္.. ဗုဒၶ၏ အေသးစိတ္ ေလးေလးနက္နက္ ရွင္းျပထားမႈဆီသို႔ နားလည္လက္ခံႏိုင္သည္အထိ သြားရေပမည္.... အေပၚယံနားလည္မႈ မ်ား ႏွင့္ ရပ္တန္႔မေနသင့္ေပ။

တဏွာ ကို ေလာဘစိတ္ေလးပဲ ေဒါသစိတ္ေလးပဲ စသည္ျဖင့္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ မွာ ေပၚ၍ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေပ်ာက္ပ်က္သြားသည့္ တစ္ခုခု ကို တရားခံ အျဖစ္ သတ္မွတ္ေနျခင္းအဆင့္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေက်ာ္လြန္ေအာင္သြားရေပမည္..



၁၀) ျပႆနာမ်ား၏တရားခံဟူသည္


သမုဒယသစၥာသည္ ထိုကဲ့သို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ - တစ္ခုခု ကို တရားခံ လုပ္ေနမႈ - အတည္ယူေနမႈ အဟုတ္ထင္ေနမႈသေဘာ ျဖစ္ေလသည္။

ျပႆနာအားလံုး၏ တရားခံသည္ ထိုထိုျပႆနာမ်ား၏ တရားခံ ကို တစ္ခုခု အျဖစ္ - တစ္ေယာက္ေယာက္ အျဖစ္ ထင္မွတ္ကာ တရားခံဖမ္းေနမႈ တရားခံလုပ္ေနမႈပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။


ထိုထိုတစ္ခုခု ကို .....

ထိုထိုတစ္ေယာက္ေယာက္ ကို .......


တရားခံအစစ္ထင္မွတ္ကာ .......


တရားခံဖမ္းေနမႈ တရားခံလုပ္ေနမႈ သည္ ဘာသာတိုင္း - လူမ်ဳိးတိုင္း - အခ်ိန္တိုင္း -ေနရာတိုင္းတြင္ ရွိေနေလသည္။


ထိုကဲ့သို႔ တစ္ခုခု - တစ္ေယာက္ေယာက္ - ကို အဟုတ္ထင္မွတ္ကာ တရားခံ ဖမ္းေနမႈ - အတည္ယူေနမႈ - အဟုတ္ထင္ေနမႈမ်ား (သမုဒယသစၥာ)႔သည္ ဘာသာတုိင္း - လူမ်ဳိးတိုင္း -ေနရာတိုင္း - အခ်ိန္တိုင္း မေျပာင္းလဲဘဲ အၿမဲ ရွိေနမည့္ သစၥာထိုက္ေသာ အမွန္တရားျဖစ္ေလသည္။


သမိုင္းအဆက္ဆက္ တရားခံ မ်ား မေရမတြက္ ႏိုင္ေအာင္ ေပၚထြက္ခဲ့ေလၿပီ.........


ဂဂၤါ၀ါဠဳသဲစု မက ပြင့္ခဲ့ၾကေသာ ဘုရားရွင္ အေပါင္းတို႔မွ လည္း တရားခံအစစ္ သမုဒယ သစၥာ ကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကေလၿပီ။ .........


ထို သမုဒယသစၥာ (သစၥာထိုက္ေသာ အမွန္တရား)ကို ေမ့ေလ်ာ့သူ မွန္မွန္ကန္ကန္ မသိရွိသူ (သို႔) တူညီေသာ သစၥာထိုက္ေသာ အမွန္တရားကို လက္မခံႏိုင္သူတို႔ ဘာသာေရး-လူမႈေရး-ႏိုင္ငံေရး-စီးပြားေရးစသည့္ ျပႆနာမ်ား၏ တရားခံကို ရွာေဖြေနဆဲျဖစ္ ေလသည္....မဆံုးႏိုင္ေသာ တရားခံတို႕ကို ေတြ႕ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေလသည္..... မဆံုးႏိုင္ေသာ မေက်နပ္မႈ- ေဒါသ တို႔ - ပူပန္ဆင္းရဲတို႔ ျဖစ္ေနၾကဆဲျဖစ္ေလသည္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ ဆူနာမီဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမသာရ ၏ သစၥာတရား တိုက္႐ိုက္ႏွလံုးသြင္းပံု ေဟာျပခ်က္မ်ားကို ကိုးကားေဖာ္ျပပါသည္....ပိုမိုရွင္းလင္းရန္အတြက္ ေအာက္ပါ လင့္ရွိ audio ႏွစ္ပုဒ္ကို တရားႏွလံုးသြင္းလွ်က္ နားေထာင္ေစလိုပါသည္ )
http://www.mediafire.com/?muaazxtdnlm
http://www.mediafire.com/?0gymmmnwnyf