သာသနာ ႏွင့္ အဆံုးအမ

ဘာသာေရး႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လုိက္လွ်င္ ဗုဒၶ၏ " အဆံုးအမ " မွန္သမွ်ကုိ " သာသနာ " ဟု ေခၚၾကသည္။ သာသနာသည္ ပရိယတိၱ သာသနာ၊ ပဋိပတၱိ သာသနာ၊ ပဋိေ၀ဓ သာသနာ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ သီလ သာသနာ၊ သမာဓိ သာသနာ၊ ပညာ သာသနာ ဟူ၍လည္းေကာင္း အသီးသီး ေခၚၾက ပါသည္။

ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ မွန္သမွ်သည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ အဆံုးအမ ျခည္းသာျဖစ္ၾကသည္။ " သာသနာ " ၏ အနက္အဓိပၸာယ္ အျပည့္အစံုကုိ " ေနတၱိအ႒ကထာ " တြင္ " ဒိ႒ဓမၼိက သမၸရာယိက ယထာရဟံ သေတၱ သာသတိ ၀ိေနတိ ဧေတနာတိ သာသနံ " ဟူ၍ ဖြင့္ျပထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

အနက္အဓိပၸာယ္မွာ ..
" မ်က္ေမွာက္ အက်ိဳးစီးပြား၊ တမလြန္ အက်ိဳးစီးပြား ႏွင့္ ဘ၀သံသရာ မွ လြတ္ေျမာက္ေစေသာ ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးစီးပြား တုိ႔ႏွင့္ ထုိက္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိ ဆံုးမေၾကာင္း တရားစကား မွန္သမွ်ကုိ သာသနာ " ဟုေခၚေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ " သာသနာ " ဟူေသာ ပါဠိေ၀ါဟာရကုိ ေလ့လာ သံုးသပ္ၾကည့္ပါလွ်င္ သတၱ၀ါေ၀ေနယ်တုိ႔ အတြက္ မ်က္ေမွာက္ အက်ိဳးစီးပြား တမလြန္ အက်ိဳးစီးပြား သာမက ဘ၀သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးစီးပြားကုိလည္း ေပးစြမ္းႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရပါမည္။ အဆုိပါ အက်ဳိးစီးပြားမ်ား ကင္းဆိတ္ခဲ့ပါလွ်င္ " သာသနာ " ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကုိ မည္သည့္ ဘာသာကပဲ ယူသံုးယူသံုး အဓိပၸာယ္ ေလးနက္မႈ မရွိႏိုင္ေခ်။ အလြယ္တကူ ေခ်းငွားယူထားေသာ စကားလံုးဟုသာ ဆုိထိုက္ေတာ့သည္။